تکنیک این اثر هنر سایه یا (shadow art) است. این تکنیک از دقت بسیار بالایی برخوردار است و با جزییات بسیار زیادی طراحی شده. ابعاد و عمق و محل قرار گرفتن آیتم‌ها نسبت به هم همچنین محل قرار گیری نور باعث بوجود آمدن تصویری پویا شده است. اگر هر کدام از این آیتم‌ها میلیمتری جابه ‌جا شوند، شکل تصویر بهم می‌ریزد و تصویر دچار اخلال می‌شود.

اجرا کردن چنین اثری در ۱۰ دقیقه در صحنه عصر جدید چالش‌های بسیاری به همراه داشت. صالح سخندان برای اجرا کردن این اثر بر روی صحنه یک ماه تمرین کرد. قسمتی که مربوط به چیدمان و نشان دادن هنر سایه روی صحنه بود تحت کنترلش بود. اما قستی که باید مونولوگ می‌گفت و مثل یه بازیگر روی صحنه نمایش اجرا می‌کرد برایش آسان نبود. چون او بازیگر نیست و تخصصش طراحی است. برخی با او مخالفت کردند که مونولوگ نگوید و اجرایش را بی‌نقص انجام دهد و ریسک نکند. اما او همیشه سخت‌ترین راه را انتخاب می‌کند. این چالشی بود که او می‌خواست انجام دهد. اوم معتقد بود که میخواهد داستان خودش را بگوید و تلاشی برای بی عیب بودن نکند. در مقابل داور ها گفت که می‌خواسته خودش باشد. و البته که داستانش هم برداشتی از تجربه‌های شخصی‌اش بوده.